στιλβωτήρας

ο, Ν

ιατρ. εργαλείο που χρησιμοποιούν οι οδοντίατροι για το γυάλισμα τών δοντιών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < στιλβώνω + επίθημα -τήρας (πρβλ. οδοστρω-τήρας). Η λ. μαρτυρείται από το 1847 στον Γρ. Χαντσερή].